เรื่องราวของคุณลุงท่านหนึ่งที่น่าสงสารมาก โดยเรื่องมีอยู่ว่า คือผมได้เจอ ลุงคนนี้นอนอยู่ข้างร้านขายของอยู่เเถว สาย4 ตอนเที่ยงคืน ผม เลยถามเเกว่าทำไมลุงมานอนอยู่ตรงนี้
เมื่อวานผมก็เจอลุงนอนอยู่ตรงนี้ตอนตี 5 ลุง บอกผมว่า บ้านลุง อยู่สกลนคร ลุงมาขับเเท๊กชี่อยู่ใน กรุงเทพ เเต่เศรษฐกิจไม่ค่อยดี ไม่มีลูกค้า รถก็เลยถูกยึดเพราะไม่ได้ส่งค่ารถเขา ไปสมัคงานก็ไม่ได้เพราะเเกอายุเยอะ อายุลุง 60 ปี เเก่บอกผมว่า ลุงหิวข้าวลุงไม่ได้กินข้าวมา2วันเเล้ว ผมเลยสั่งข้าวมาให้ลุง พร้อมกับถามลุงจะไปไหนต่อ ลุงบอกจะเดินกลับ สกลนคร สิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือบ้าน
ผมเลยบอกลุง ถ้าลุงอยากกับบ้านให้ลุงรอผมอยู่ข้างร้านค้า เพราะผมจะได้เข้าทำงานเเล้ว เดี่ยวตอนเลิกงานผมจะออกมาหาอีก ลุงก็นั่งรอจนผมเลิกงาน08:00 เช้า นั่งคุยกันจนหมั่นใจว่าเเก่ไม่ได้โกหก
ผมเลยให้ เ งิ น ค่ารถกลับ สกลนคร 1000 บาท ลุงเลยกอดผม ลุงสัญญาว่าลุงกับถึงบ้าน จะให้ญาติโทรติดต่อกลับมา เพื่อยืนยันว่าลุงถึงบ้านเเล้ว ลุงดีใจมากขอบคุณมากลุงจะไม่มีวันลืม นี้เเค่คร่าวๆที่คุยกับลุง ผมเองก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรเเต่ผมเเค่อยากช่วยให้ลุงเเก่ได้กลับบ้านเท่านั้นเอง เดินทางปลอดภัยนะคับ
นี่แหล่ะความมีน้ำใจที่ช่วยเหลือกันในยามลำบาก ขอชื่นชมในความมีน้ำใจของหนุ่มคนนี้จริงๆ
ขอบคุณเรื่องราวจาก ดับบิว ยูที