นับเป็นเรื่องทำเอาคนอ่านอบอุ่นหัวใจเลยทีเดียว เมื่อ นายวิโรจน์ ฉิมมี หรือ เบส อดีตสถาปนิกหนุ่ม ที่ยอมทิ้งทุกอย่างในเมืองกรุงกลับสู่บ้านนอกมาใช้ชีวิตเกษตรกรปลูกผัก และสร้างสวนและฟาร์มรีสอร์ท จนกลายเป็นเจ้า ฟ า ร์ ม เ ส ต ย์ บ้ า น ไ ร่ ไ อ อ รุ ณ ชื่อดัง ใน อ.กระเปอร์ จ.ระนอง
ดั่งเช่นเรื่องราวของเบส ได้มีการติดตามและให้ความใส่ใจกับลูกจ้างของตัวเองเนื่องจากเป็นพนักงานที่ทำงานได้อย่างขยันและซื่อสัตย์อดทน ซึ่งพนักงานหญิงทั้งสองต้องเดินทางกลับบ้านตัวเองในเวลากลางคืนหลังเลิกงานเป็นประจำ ครั้งนี้ทางเจ้าของรีสอร์ทจึงได้ขอเดินทางไปด้วยเพื่อที่จะดูว่าความเป็นอยู่ของทั้งคู่เป็นอย่างไรกันบ้าง
ผลปรากฎว่าหลังจากที่ได้ขับรถติดตามทั้งสองไปในระหว่างเส้นทางกลับบ้านถึงได้พบว่าทั้งคู่ต้องเดินทางจากที่ทำงานในรีสอร์ทกลับไปบ้านด้วยมอเตอร์ไซค์เป็น ระยะทางกว่า 17 กิโลเมตรทุกวันหลังเลิกงานในเวลากลางคืนไฟฟ้าส่องสว่างก็ไม่มี โดยพนักงานคนหนึ่งต้องแวะส่งพนักงานอีกคนก่อนจากนั้นถึงได้มีการเดินเท้าเข้าไปยังบ้านตัวเองที่อยู่ท้ายสุดใกล้ภูเขา
โดยเส้นทางที่เดินไปไม่ใช่เส้นทางที่ราบรื่นเท่าไหร่ต้องมีไฟฉายหนึ่งอันคอยส่องทางเพื่อให้เดินได้สะดวก หากไม่ได้มาดูให้เห็นกับสายตาตัวเองก็คงจะไม่อยากเชื่อเลยว่าพนักงานตัวเองมีความเป็นอยู่ที่ลำบากขนาดนี้ ทำให้รู้สึกได้เลยว่าปัญหาบางอย่างที่ตัวเราคิดว่าหนักแล้ว ยังคงไม่สู้กับชีวิตความลำบากที่พนักงานตัวเองต้องได้เจอเลย
หลังจากที่ติดตามพนักงานตัวเองเข้าไปจนได้เห็นบ้านพักหลังเก่าๆหลังหนึ่งตั้งอยู่โดดเดี่ยวซึ่งหน้าบ้านได้พบกับคุณพ่อของน้องพนักงานนั่งรอลูกสาวของตัวเองอยู่หน้าบ้านด้วยความเป็นห่วง โดยทั้งคุณแม่และน้องๆก็ได้นอนหลับกันไปหมดแล้ว เงินเดือนที่จ่ายให้พนักงานเดือนละ 1 หมื่นบาทนั้นมันมีค่าสำหรับพวกเขามากที่จะต้องเอามาเลี้ยงดูครอบครัวของตัวเอง สำหรับพวกเราในยุคสมัยนี้มันอาจจะดูน้อยนิดแต่สำหรับพวกเขาแล้วนั่นเป็นเงินส่วนที่มีคุณค่ามากจริงๆ
หลังจากได้เห็นความเป็นอยู่ของพนักงานตัวเองก็ได้แต่คิดในใจว่าเราทำถูกแล้วจริงๆ ดีใจมากๆที่ได้ตัดสินใจรับพวกเขาไว้ทำงานที่รีสอร์ท เพราะนี่มันเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่สำหรับชีวิตมนุษย์มากกว่าเงินทอง นั่นก็คือการให้โอกาสกับพวกเขาที่จะได้มีรายได้มีเงินมาเลี้ยงดูครอบครัวตัวเอง และ สัญญาว่าจะดูแลพนักงานลูกจ้างเหล่านี้ให้ดีที่สุด
หลังจากเรื่องราวดังกล่าวได้ถูกโพสต์ลงไปในสังคมออนไลน์ก็ได้มีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นชื่นชมในสิ่งที่เจ้าขอบรีสอร์ทำอย่างมาก โดยส่วนใหญ่ก็ขอบคุณในความเอาใจใส่และมีน้ำใจของนายจ้างที่ให้ความสำคัญกับลูกน้องตัวเองอย่างมาก หวังว่าเรื่องราวดังกล่าวจะเป็นแรงผลักดันให้คนทำงานได้มุ่งมั่นทำสิ่งที่ตัวเองเชื่อต่อไป และไม่ว่าจะทำงานอะไรก็แล้วแต่ต้องทำด้วยความรักและเอาใจใส่ในสิ่งๆนั้น เชื่อว่าสักวันหนึ่งสิ่งดีๆจะต้องย้อนกลับมาตอบแทนเราอย่างแน่นอน
ที่มา บ้านไร่ ไออรุณ