เราจะรู้ได้ยังไงว่าคนที่ใส่กางเกงเก่าๆ ขาด ๆ คนหนึ่ง เขามีเงินในบัญชีมากกว่าเราอีก วันก่อนปริญญาชีวิตไปซื้อหมูปิ้ง พ่อค้าหมูปิ้งยืนคุยกับลูกค้าคนหนึ่ง ที่บอกว่าลูกสาวพึ่งเรียนจน พึ่งได้งานในบริษัทดีๆ ทำเงินเดือนเยอะนะ แต่ก็ค่าใช้จ่ายเยอะเหมือนกันไหนจะค่าเช่าห้อง ค่าภาษีสังคม ค่าเครื่องสำอางอะไรต่อมิอะไรเยอะแยะ
พ่อค้าหมูปิ้งได้แต่ยิ้มรับ ปริญญาชีวิตได้ยินดังนั้นก็แอบเก็บมาคิด บางทียศถาบรรดาศักดิ์ หรือตำแหน่งต่างๆ เราก็ไม่สามารถไปตัดสินใครได้เลยว่า เขามีเงินหรือมีกินหรือเปล่า บางคนเป็นพ่อค้าแม่ค้า ขายของหาเช้ากินค่ำ แต่มีเงินเก็บเยอะกว่าเรา มีบ้านมีรถที่ซื้อเงินสด ไม่เหมือนคนที่อีโก้สูงบางคน ที่แทบจะใช้เงินเดือนชนเดือนออยู่แล้วแต่ก็ไม่ยอมก้มหัวให้ใคร
เดี๋ยวนี้ใครๆก็มักจะชอบตัดสินคนแค่ที่ภายนอก แค่การแต่งตัวก็เอาไปตัดสินว่าคนนั้นจะเป็นแบบนั้น คนนี้จะเป็นแบบนี้ ชอบเกรงใจและให้เกียรติเฉพาะคนที่แต่งตัวดูดี สะอาดสะอ้าน พอเห็นคนที่แต่งตัวธรรมดาหรือดูปอนๆสักหน่อย ก็มักจะแสดงความรังเกียจออกมา วันนี้เรามีเรื่องราวที่จะสร้างคติเตือนใจให้ใครหลายๆคนได้
เรื่องมีอยู่ว่า…คุณลุงคนหนึ่ง ใส่เสื้อที่ดูเปื้อนโคลนหน่อยๆ กับกางเกงขาสั้น อยากจะเข้ามาดูรถยนต์ภายในโชว์รูม เมื่อเปิดประตูเข้าไป พนักงานที่ปกติจะรีบวิ่งมาต้อนรับแขก กลับหันมามองคุณลุง แล้วก็ไม่มีใครสนใจจะเข้ามาต้อนรับเลย แม้แต่ รปภ.หน้าโชว์รูม ยังไล่ให้ไปตากแอร์ที่อื่น
คุณลุงได้แต่เดินเข้าไปดูรถเองแบบงงๆ ทำตัวไม่ถูก ไม่นานก็มีพนักงานสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาหาคุณลุงและรีบเข้าไปถามทันที “สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะสนใจรุ่นไหนลองดูก่อนได้นะคะ”
คุณลุงจึงรีบตอบกลับทันทีว่า “อ๋อ ลุงแค่จะเข้ามาดูรถเฉยๆ เดี๋ยวก็จะกลับแล้วหนู” เมื่อเธอได้ยินดังนั้น จึงรีบพาคุณลุงไปนั่งที่โซฟารับแขก จัดการหาน้ำมาเสิร์ฟให้โดยเร็ว จากนั้นเธอก็เริ่มนำใบโบวชัวร์รถยนต์รุ่นต่างๆออกมา แล้วอธิบายรายละเอียดให้คุณลุงฟัง
เมื่ออธิบายไปได้สักพัก พนักงานสาวก็เริ่มสังเกตเห็นความอึดอัดบนใบหน้าของคุณลุง เธอจึงพูดขึ้นว่า “ถ้าคุณลุงยังไม่ซื้อวันนี้ก็ไม่เป็นไรนะคะลองดูก่อนได้ค่ะ สนใจรถยนต์รุ่นไหน ตัวไหน ค่อยติดต่ออีกทีได้ค่ะ เดี๋ยววันนี้หนูจะอธิบายรายละเอียดรุ่นต่างๆให้ฟังก่อนนะคะ”และเมื่อเธออธิบายรถทุกรุ่นให้คุณลุงฟังจนหมดแล้ว จู่ๆคุณลุงก็หยิบกระดาษออกมา แล้วพูดออกไปว่า “ลุงสนใจรุ่นนี้ ลุงอยากได้สัก 10 คัน เอาไปวิ่งงานน่ะ หนูช่วยจัดการให้ลุงหน่อยจะได้ไหม”
พนักงานสาวได้ยินแบบนั้นก็ทั้งตกใจที่คุณลุงต้องการจะซื้อรถจำนวนมากขนาดนั้น และก็รู้สึกดีใจที่จะขายรถได้หลายคันในครั้งเดียว เธอจึงตอบคุณลุงไปว่า “ถ้าคุณลุงจะซื้อรถเยอะขนาดนี้ ลุงต้องไปซื้อกับผู้จัดการนะคะ หนูขายให้เองไม่ได้ค่ะ แล้วคุณลุงสะดวกจะเซ็นสัญญาซื้อวันไหนดีคะ?”
ลุงตอบว่า “วันนี้เลยก็ได้ ลุงก็อยากรีบเอาไปใช้งานอยู่พอดี ช่วงนี้รถไม่พอขนของ จัดการให้ลุงหน่อยนะ” คุณลุงได้ทำการเซ็นสัญญาซื้อขาย พร้อมกับวางเงินมัดจำเสร็จสรรพ ก็ได้เขียนจดหมายชื่นชมพนักงานสาวคนนั้นไปที่สำนักงานใหญ่ ที่ต้อนรับดูแลคุณลุงเป็นอย่างดีและไม่
รังเกียจคุณลุงเหมือนคนอื่นๆจนเธอได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้จัดการขายของสาขาในภายหลัง
ขอบคุณผู้แต่งบทความและภาพประกอบบทความ ไม่ทราบชื่อผู้เขียนคนแรก