Thursday, 28 March 2024

ความสุขล้นๆของคนบ้านนอก ไม่เคยอายที่เป็นคนบ้านนอก ใช้ชีวิตแบบนี้ กิน อยู่แบบนี้ สุขที่สุด

“พูดถึงคำว่า บ้านนอกคอกนา ใคร ๆ ก็มักจะคิดว่าเชยหรืออายที่เป็นคนบ้านนอกแต่ตอนนี้บ้านนอกคอกนากลายเป็นคำที่พูดได้อย่างไม่อายใคร และใคร ๆ ก็อยากมาสัมผัสความเป็นบ้านนอกคอกนากันค่ะ ”

วันนี้ทีมงานขอพาผู้อ่านหนีเมืองกรุงมาพักอกพักใจที่ บ้านนอกคอกนา เขาใหญ่ ที่พักน้องใหม่ที่เปิดตัวได้อย่างน่าสนใจภายใต้คอนเซ็ปต์วิถีเกษตร โดยคุณสา – สาริศา เกตุทอง และ คุณอาร์ต – อธิพันธ์ ศรีจักร สองวิศวกรที่หันกลับมาปรับปรุงที่ดินผืนเก่าของครอบครัว ที่กำลังจะเสื่อมโทรมไปตามกาลเวลาให้กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรสไตล์อีสานบ้านนา รวมถึงเนรมิตให้เป็นที่พักผ่อนสำหรับคนที่โหยหาธรรมชาติ และรักความเรียบง่ายของชนบทได้มาสัมผัสวิถีชีวิตดั้งเดิมแบบบ้านนอกอย่างแท้จริง

วิถีชีวิตชาวบ้าน เป็นการดำเนินชีวิตแบบเรียบง่าย ไร้ความมั่งคั่งิไร้มารยา สืบทอดกันมานาน ที่สำคัญมีแต่น้ำใสใจจริง ซึ่งคนในเมืองส่วนใหญ่จะเรียกขานหมู่บ้านกลุ่มนี้ว่า “บ้านนอก” แต่ปัจจุบันบ้านนอกมีการเปลี่ยนแปลงไปมาก มีแนวโน้มตามสังคมเมืองมากขึ้น เช่น พฤติกรรมการกิน การซื้อ การบริโภค การเดินทางด้วยรถรามากขึ้น การปลูกบ้าน สร้างบ้านแบบเมือง การเน้นตัวเงินเป็นหลัก การทำงานหาเงิน การไร้เวลา ความเครียด ความกังวลเรื่องหนี้ ลูกและอาหาร เป็นต้น แต่ถึงอย่างไร สิ่งที่ยังคงเป็นเอกลักษณ์ที่โดดเด่นในชุมชน ก็คือ การพึ่งพาอาศัยกัน การเดินทางไปมาหาสู่กัน ความอิสระในรัศมีพื้นที่กว้างขวาง การอิงธรรมชาติ การไร้กฎหมาย กฎระเบียบที่เคร่งครัดมากเกินไป การอยู่กินแบบชาวบ้าน การมีพื้นที่เพาะปลูก พืช ผัก ผลไม้ เลั้ยงสัตว์ ฯลฯ

สำหรับคนที่เกิดในเมือง หลายคนคงไม่เข้าใจว่าการใช้ชีวิตแบบ “เด็กบ้านนอก บ้านๆ” มีรสชาติเป็นเช่นไร สุดยอดมากแค่ไหนกับความเป็นอยู่แบบนี้ ถึงไม่ได้เป็นคนถิ่นนี้ แต่ถ้าคุณได้มาสัมผัสชีวิตความเป็นอยู่คุณจะรู้สึกประทับใจอย่างมากเลย ความเป็นอยู่ที่เต็มไปด้วยความสุข ชีวิตที่เต็มไปด้วยธรรมชาติอันกว้างขวาง หลายคนอาจจะเห็นว่าการใช้ชีวิตแบบนี้มันนอกมาก…

ชาวบ้านใน ต.ชุมแสงหลายคนต้องไปทำงานหาเงินเพื่อเลี้ยงดูครอบครัว ต้องห่างไกลจากบ้านเกิดที่แสนสุขสบายของตนไปอยู่ต่างถิ่นต่างแดน จากเด็กนอกเมืองไปทำงานในเมืองกรุง ทุกคนก็เริ่มปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตเข้าสู่การเป็นคนเมือง ทั้งการเริ่มรู้จักการดูแลตัวเอง เพราะเราไม่อาจรู้ว่า สถานการณ์วันข้างหน้าจะเป็นเช่นไร การแบ่งเวลา ทำงานต้องตื่นแต่เช้าเลิกดึก เวลาสนใจกับคนทางบ้านแทบไม่ค่อยจะมี เขาใช้เวลาตรงนั้นสนใจกับงานเป็นส่วนใหญ่

จุดประสงค์ที่เขาทำเช่นนี้ก็เพราะว่า “ครอบครัว” ครอบครัวคือสิ่งสำคัญที่เขาจะต้องยกมาเป็นที่หนึ่ง เมื่อครอบครัวของเขาสบายเมื่อไหร่ เขาก็จะได้สบายไปพร้อมด้วย เขาต้องมาคลุกคลีอยู่กับสภาพแวดล้อมที่อึดอัดในเมืองกรุง ไม่เคยได้สัมผัสกับบรรยากาศที่เงียบสงบของชนบทเหมือนครั้งที่เคยสัมผัสตั้งแต่สมัยเป็นเด็ก พอเขาได้กลับบ้านเกิดในช่วงเทศกาลแต่ละครั้ง เขาไม่อยากจะกลับมาทำงานคืน เพราะความอบอุ่นของคนในครอบครัว ความสดชื่นของธรรมชาติที่บ้าน ทำให้เขามีความสุข แต่ด้วยความจะเป็นเพราะคำว่า “หน้าที่” เขาจึงต้องกลับไปทำหน้าที่นี้ต่อไป

อย่างไรก็ตาม ชีวิตชนบทหรือบ้านนอกก็ยังคงมีเสน่ห์แบบลูกทุ่งอยู่ ผู้เขียนเองได้เกิดมาในชีวิตชนบท ได้เห็นความเป็นอยู่ของครอบครัว และชาวบ้านในชุมชน มีการใช้ชีวิตที่เรียบง่าย ปลูกผักกินเอง เลี้ยงวัว เลี้ยงควาย อยู่กับชีวิตแบบนี้จนแก่เฒ่า การใช้ชีวิตแบบนี้ของชาวบ้านก็ยังคงอยู่ในปัจจุบัน ทำให้ผู้เขียนเกิดความคิดที่อยากจะสานความรู้สึกเหล่านี้เพื่อเป็นความทรงจำที่น่าประทับใจและมีความสุขในช่วงชีวิต ผ่านเพจเกษตรก้าวหน้านี้…

“แพงอาจไม่ได้ดีที่สุด รวยอาจไม่ได้มีความสุขที่สุด ชีวิตไม่จำเป็นต้องดีที่สุดก็สุขได้”