วันที่เราบ่นว่าเหนื่อย ทำงานเหนื่อยจัง วันนี้โดนเจ้านายบ่น รถติดจัง แต่เราก็ยังมีงานทำใช่ไหมล่ะ เรายังมีเงินเดือนทุกเดือน เรายังมีข้าวกินทุกวัน บางคน ไม่เคยรู้เลยว่า รสชาติการนอนหลับบนเตียงนุ่มๆในห้องแอร์มันเป็นยังไง
บางคนลูกร้องอยากกินไก่ KFC ยังติดลูกมาเป็นปีๆ เลื่อนไปเรื่อยๆ บอกลูกว่าเดี๋ยวค่อยกินนะลูก อาทิตย์หน้าค่อยกินได้ไหม ทำแบบนี้มาเป็นปีๆ ส่วนบางคน ไม่ต้องทำอะไร มีหน้าทีเรียนอย่างเดียว พ่อแม่ส่งเงินให้ใช้กลับโพสต์ลงเฟสบุ๊คว่าเรียนเหนื่อยจัง ท้อจัง การบ้านยากจัง พ่อแม่บ่นจัง
บางคน พ่อแม่ปูทางประเคนให้ทุกอย่าง กลับบ่นว่าชีวิตทำไมมันยากเย็นขนาดนี้ มันไม่มีอะไรยากเลยเราแค่ทำตามหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดเท่านั้นเองค่ะ คนบางคน นั่งทำงานในห้องแอร์แท้ๆ แต่บ่นทุกครั้งที่เจอว่างานหนักชิบหายเด็กบางคนสมัยนี้ แค่แบตโทรศัwท์จะหมดก็เหมือนจะขาดใจจากไปตอนนั้นซะเลย
เราลองถามตัวเองดูนะ ว่าตอนนี้เราอยู่ได้ไหมถ้าไม่มีwifi ทุกคนคงตอบว่าไม่ได้หรอกชีวิตเหมือนจากไปไปแล้วครึ่งตัว! ลองหันไปรอบๆตัวเราดูไหมคะมีคนที่เขาลำบากกว่าเราเยอะมีคนที่เขาทุกข์กว่าเราเยอะ มีคนที่เขาต้นทุนต่ำจนติดลบกว่าเราอีกมากมาย แม้แต่มือถือธรรมดาเครื่องเดียวเค้าก็ไม่มีเงินซื้อ
นักศึกษาบางคนที่ขับรถเก๋งไปมหาลัยหรือแม้แต่ขับมอเตอร์ไซต์ไปก็ตาม ถ้าน้องยังนอนห้องแอร์เรียนห้องแอร์ แล้วโพสต์ลงเฟสบุ๊คว่าเรียนเหนื่อย มันฟ้องว่าน้อง กระจอกมาก
ทำงานในห้องแอร์แล้วบ่นว่าชีวิตแสนแย่มันคือการดูถูกตัวเองอย่างรุนแรงเราบ่นว่าชีวิตเราไม่ดี แล้วคนเหล่านั้นล่ะ ที่เค้าไม่เคยอยู่ในห้องแอร์เลยจะมีอะไรให้บ่น? จำไว้ว่านะคะว่าในขณะที่คุณไม่พอใจชีวิตตัวเอง มีคนอีกไม่น้อยอยากมีชีวิตแบบคุณ! สุขได้ ถ้ารู้ว่า อันไหนควรถืออันไหนควรวาง อันไหนควรคิด อันไหนไม่ควรคิด
แนวคิดนี้เป็นเพียงสิ่งที่ปริญญาชีวิตหยิบยกมาเผื่อใครที่ได้อ่านจะมีแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตบ้างค่ะหากเราคิดว่าเราเนี่ยกำลังลำบาก อยากให้รู้นะคะว่ามีคนที่ลำบากกว่าเราอีก คิดแค่นี้เราก็จะไม่ท้อแล้ว อย่าwยายามมองหาในสิ่งที่ตนเองขาดจนพลาดในสิ่งตนเองมี สู้ๆนะคะ
ขอบคุณบทความดีๆจากใครสักคนหนึ่ง