คนเราเกิดมา มีความลำบาก ความทุกข์ใจไม่เหมือนกัน บางคนทุกข์น้อย บางคนทุกข์มาก แต่ความทุกข์ทั้งหมด มันอยู่ที่ใจเราทั้งนั้น ตอบตัวเองให้ได้ว่าใจเราต้องการอะไร บางคนเกิดมาบนกอง เ งิ น กองทอง มีเพียบพร้อมทุกอย่าง แต่พ่อแม่กลับไม่มีเวลาให้ เลี้ยงลูกด้วย เ งิ น จ้างพี่เลี้ยงเด็ก ไม่เคยอบรมสั่งสอนลูกด้วยตัวเอง แต่บางคน เกิดมายากจน แต่ก็มีความรักความอบอุ่นจากครอบครัวคอยหล่อเลี้ยงจิตใจให้เข้มแข็ง ถึงแม้จะไม่มี เ งิ น ท อ ง มากอง แต่ก็รวยความสุขได้กับในครอบครัว
ช่วงหลังๆ มานี้ เราจะเห็นข่าวคนจน คนด้อยโอกาสเยอะมาก และข่าวคนแห่ง บ ริ จ า ค เ งิ น ให้ บางคน ก็จนจริง บางคนก็สร้างเรื่อง เขียนข่าวสร้างกระแแสให้ตัวเอง บางคนก็น่าช่วย และบางคนก็ไม่น่าช่วย
แต่เรื่องราวต่อไปนี้ ถือว่าเป็นอีกหนึ่งตัวอย่าง ที่น่าช่วยเหลือเป็นอย่างยิ่ง ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่จังหวัดนครราชสีมา บ้านดอนหวาย หมู่ที่ 3 ต.หนองระเวียง อ.พิมาย มีเด็กชายคนหนึ่งนามว่า น้องจูนอายุเพียงแค่ 14 ปี ยอดกตัญญู ที่ดูแลทั้งพ่อ ที่ ป่ ว ย เป็นม ะ เ ร็ ง ระยะสุดท้าย แม่เป็นใบ และต า ที่ ป่ ว ย ด้วย โ ร ค ชรา เพียงลำพังกับพี่ชาย ด้วยการขายพวงมาลัย และเก็บพริก ได้ค่าแรงประมาณวันละ 1-2 ร้อยบาท
เมื่อสังคมทราบข่าว ก็ระดมช่วยเหลือ ในขณะที่น้องขอปิดรับ บ ริ จ า ค เมื่อได้ยอด เ งิ น เพียงพอแก่การใ ช้ ห นี้ แล้ว ไม่ขอรับ บ ริ จ า ค เพิ่ม ย้ำ ขอเริ่มจาก 0 และจะนำ เ งิ น ที่ได้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด
ซึ่ง ต้นเหตุของ เ งิ น บ ริ จ า ค เกิดจาก นายอำนวย ปองนาน นายอำเภอพิมาย ได้ร่วมกับดร.คมกริช ฤทธิบุรี สาธารณสุขอำเภอพิมาย นายณัฐวัจน์ ศรีตระกูล ที่ปรึกษากิติมศักดิ์มูลนิธิพิมายสงเคราะห์ , นายวิมล มะลิลา รองประธานมูลนิธิพิมายสงเคราะห์และคณะลงพื้นที่ไปมอบถุงยังชีพและผ้าอ้อมสำเร็จรูปให้กับนายสุชาติ ไทยทองหลาง อายุ 53 ปี
พ่อของน้องจูนที่ ป่ ว ย เป็น ม ะ เ ร็ ง ตับระยะสุดท้ายและมอบของอุปโภคบริโภคให้กับครอบครัวของน้องจูน เพื่อเป็นกำลังใจให้กับครอบครัว พร้อมกันนี้ ได้มอบสิ่งของอุปโภคบริโภคให้กับผู้พิการและผู้ ป่ ว ย ติดเตียงในหมู่บ้านดอนหวาย อีก 5 รายด้วย
สำหรับ เ งิ น บ ริ จ า ค ทั้งหมด จำนวน 1.8 แสน น้องบอกว่าถือเป็น เ งิ น ที่มากมายพอสมควร เพียงต่อการใ ช้ ห นี้ จึงตัดสินใจหยุดรับ บ ริ จ า ค ทันที โดยอันดับแรกจะนำ เ งิ น ที่ได้ไปใ ช้ ห นี้ ให้พ่อแม่ที่ขอยืมมาจากเพื่อนบ้านและญาติพี่น้องก่อน
เพราะแรกๆ ที่พาพ่อไปหาหมอ ต้องใช้ เ งิ น จำนวนมากและตนกับพี่ชายไม่สามารถหา เ งิ น ได้มากมายขนาดนั้น ส่วนที่เหลือก็จะเอาไว้ซ่อมบ้าน ซ่อมที่หลับที่นอน ให้พ่อ ไม่ให้ฝนสาดเข้ามาในบ้าน เพราะหน้าฝนแล้ว ส่วน เ งิ น ที่เหลือก็จะเก็บไว้ใช้จ่ายในเรื่องจำเป็นภายในครอบครัว
น้องจูนกล่าวขอบคุณผู้ใหญ่ใจบุญทุกท่าน ที่ให้ความช่วยเหลือในครั้งนี้ ส่วนตน ต่อไปนี้ชีวิตก็เริ่มจาก 0 ไม่ต้องติดลบแล้ว ก็จะรับจ้างทำงานกับพี่ชายเพื่อจุนเจือครอบครัวเหมือนเดิม เราไม่ได้บอกว่าน้องคนนี้ควรช่วยหรือไม่ควรช่วย แต่เราเขียนเรื่องราวเพื่อให้สะท้อนแง่มุมของสังคมอีกหลายๆ มุม บางคนไม่ทำงาน ไม่ได้พยายามอะไรด้วยซ้ำ แต่บอกว่าตัวเองจน ออกมาขอรับ บ ริ จ า ค บางคนสุขภาพดีแต่แค่ขี้เกียจ ส่วนเพื่อนๆ จะตัดสินใจช่วยใครอันนี้ก็เป็นสิทธิ์ใครสิทธิ์มัน
เราไม่ได้โน้มน้าวหรือบังคับใคร แค่อยากฝากให้คิด ไตร่ตรองดีๆ ก่อนที่จะตัดสินใจช่วยใครสักคนหนึ่งอย่างน้องคนนี้ มีคนเผยแพร่เรื่องราวของเขา ชาวเน็ตก็สงสาร พอเปิดรับ บ ริ จ า ค น้องก็ขอรับไว้เพียงแค่ความจำเป็นใช้ ไม่ได้กะจะรวยด้วยเงิน บ ริ จ า ค เหมือนหลายๆ ข่าวที่เราเคยดูกัน
แพง….อาจไม่ได้ดีที่สุด….รวย….อาจไม่ได้มีความสุขที่สุด….ชีวิตไม่จำเป็นต้องดีที่สุดก็ “สุข”ได้ เป็นกำลังใจให้ทุกคน สู้ๆ ค่ะ